تربیت بدنی (جزوه)

به نام خدا

روانشناسی و ورزش
اگر تربیت بدنی و ورزش دریک جامعه مطابق با اصول علم روانشناسی باشد افراد ورزشکار را از فرد گرایی و خودمحوری خارج می کند و رشد روحیات طبیعی را در فرد بهبود می بخشد ، که درنتیجه شکوفا شدن این استعداد فرد با سایر افراد اجتماع آسان تر ارتباط برقرار و در کنار آنها زندگی می کند و از این طریق می تواند دارای شخصیت تکامل یافته تری شود.
می توان این گونه گفت که شخصیت هر فرد همان الگوی کلی و یا ساختمان بدنی ، رفتار، علایق ،استعدادها، توانایی، گرایش ها وصفات دیگر اوست.
شخصیت مساوی است با مجموعه ی کل صفات خصوصیات هر فرد.
ناگفته نماند که بین شخصیت و ورزش رابطه معنا دارای وجود دارد، ورزش از یک سو باعث ایجاد تغییرات مثبت و معنا دار در شخصیتی هیجانی می شود و از طرفی ویژگی های شخصیتی در انتخاب نوع فعالیت بدنی و میزان و برنامه های ورزش هر فرد اثر گزار است.

جایگاه روانشناسی
*ورزش از راه های گوناگون در روحیه و شخصیت ورزشکاران تأثیرات موقت و یادائمی
می گزارد می تواند جایگاه اجتماعی ، صلاحیت و شایستگی اجتماعی افراد هم اثر داشته باشد.

رفتار فردی و اجتماعی در ورزش

* شاید در دید اول ورزش را یک فعالیت انفرادی تصویر کنید که موجب تغییرات مثبت در زندگی فرد و سلامتی جسمی و روانی می شود،
تغییرات مثبتی که فعالیت فرد را تا حد مطلوب ی بالا می برد و سطح زندگی فرد را به تناسب سایرین بالا می برد ، شاید بسیاری رشته های ورزش را بشناسید که کاملا انفرادی بوده و تاثیر چندانی بر سایرین ندارد، اما نتیجه هر فعالیت ورزشی فارغ از نوع آن همیشه تاثیرات اجتماعی به همراه خواهد داشت.
* سالانه در سراسر جهان چندین مسابقات ورزشی جهانی برگزار می گردد ،که شاید تعداد شرکت کننده چندانی نداشته باشد ولی تعداد کسانی که به نحوی درگیر فعالیت ورزشی هستند را افزایش می دهد.
منظور از بعد فردی و اجتماعی در ورزش را می توان در کارکرد های فردی و اجتماعی ورزش طبقه بندی کرد؛
کارکرد جامعه پذیری؛

 به یاد داشته باشید که ورزش در شکل گیری دوستی ها و هویت فردی نقش بسزایی دارد و این امر موجب شکل گیری هویت اجتماعی خواهد شد.
کارکرد اجتماعی ـ عاطفی؛
رها شدن از تنش های روز مره، حالت روحی نامطلوب، قرارگیری در جمع و ایجاد هویت اجتماعی در جامعه
کارکرد رشد شخصیت اجتماعی ؛
پذیرفته شدن در جامعه و خانواده میل درونی بسیار از افراد است، ورزش به عنوان پیوند دهنده اجتماعی زمینه ساز رشد شخصیت افراد می شود.
کارکرد جابه جایی طبقه ی اجتماعی ؛
مکررنشان داده شده است که ورزش به عنوان یک منبع جابه جایی به طبقه اجتماعی بالاتر نقش ایفا می کند.
کارکرد کسب وجهه ی اجتماعی؛
بر خورداری از مجموعه ی حقوق و وظایف مشخص باعث می شود فرد جایگاه روشن و ذاتا پایداری در نظام اجتماعی کسب کند.
کارکرد سیاسی ورزش؛
تعامل ورزش و سیاست گاها چهره کار آمد تری از دولت است، چرا که ورزش به عنوان یک ابزار سیاسی به کار رفته است و به نوعی انسجام ملی یک ملت را به سایر کشور ها نشان دهد.